വിമോചനത്തിന്‍ പതാക

സുകൃത റാണി

എന്റെ ഗ്രാമത്തിന്‍ ദേഹമാകെ മൂടി

എങ്ങും വര്‍ഗ്ഗത്തിന്‍ ഇരുള്‍

ഭയം തീറ്റിക്കും ദ്രോഹിയുടെ

കൂസലറ്റ  കഠാര പോല്‍

തിളങ്ങിയെരിയും രാവ്

അന്ന്

ആകാശം നീലയും

നക്ഷത്രങ്ങള്‍ നറുംമുലപ്പാല്‍ പോലെയും

മിന്നിക്കൊണ്ടിരുന്നു

മുളംകൂടയില്‍ വാരിക്കൂട്ടിയെടുത്ത വെളിച്ചം

അരണ്ടുചിതറും മുറ്റത്ത്

പിറന്നപടി ഞാന്‍

കാല്‍കളും കെട്ടപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു

ഉടപ്പിറന്നോനൊപ്പം കൂത്താടാന്‍ ഓതും

വൈകൃതത്തിന്‍ രാത്രിയുടെ

ഉച്ചാടനമന്ത്രങ്ങള്‍

അധീശത്വത്തിന്‍ കറുകറുത്ത റാക്കു കുടിച്ചവര്‍

എന്റെ യോനി

കുഴിച്ച് അതില്‍

ഒരു  പെരുംകമ്പു നാട്ടുന്നു

എന്റെ നോവിന്‍ ഓളത്തില്‍

അരങ്ങേറുന്നൊരു ജാതിപ്പേക്കൂത്ത്

ആടിത്തളര്‍ന്നവരുടെ

ലിംഗങ്ങള്‍ വഴിഞ്ഞൊഴുകിയ

പകയുടെ അഴുക്കുചാലില്‍

വീശിയെറിയപ്പടുന്നു എന്നുടല്‍

ബധിരന്റെ

കരിംകംബളം മൂടിക്കട്ടിയ ചെവിയില്‍ നിന്നും

അന്ധന്റെ ഉറക്കത്തില്‍ നിന്നും

വിടുതലില്ലാദേശത്തിന്‍ മണ്ണിനുള്ളില്‍

ഉറയൂരും സര്‍പ്പത്തിന്‍ ഉഗ്രതയോടെ

എന്‍ യോനിയില്‍ നാട്ടിയ പെരുംകമ്പിന്‍ ഉച്ചിയില്‍

കുരുതിചുവപ്പുവര്‍ണ്ണത്തില്‍

പാറുന്നു

ഞങ്ങളുടെ വിമോചനത്തിന്‍ പതാക

(മൊഴിമാറ്റം എന്‍.ജി.ഉണ്ണികൃഷ്ണന്‍)

விடுதலையின் பதாகை

 
என் கிராமத்தின் தேகமெங்கும்
வர்க்கத்தின் இருள் கவிந்திருக்க
அச்சமூட்டும் துரோகியின் குறுவாளைப் போல
பிசிரின்றி
எரிந்துகொண்டிருக்கிறது இரவு
அன்று வானம் நீலமாயும்
நட்சத்திரங்கள் சீம்பாலைப் போலவும்
மின்னிக் கொண்டிருந்தன
மூங்கில் கூடையில் வெளிச்சம் வாரப்பட்ட
வீட்டின் முற்றத்தில்
நிர்வாணமாய்க் கிடத்தப்பட்டிருக்கிறேன்
கால்களும் கட்டப்பட்டிருக்கின்றன
தமையனைக் கூடச்சொல்லும் வக்கிரம்
இரவின் உச்சாடனமாய் ஒலிக்க
ஆதிக்கத்தின் கருந்திரவத்தைப் பருகியவர்கள்
என் யோனியில் பள்ளம் பறித்துப்
பருத்த கம்பொன்றை நிறுத்துகிறார்கள்
என் வலியின் ஓலத்தில்
அரங்கேறுகிறது ஒரு சாதிக்கூத்து
ஆடிக் களைத்தவர்களின் குறியிலிருந்து
வழிந்தோடிய வன்மத்தின் கால்வாயில்
வீசப்படுகிறது என் உடல்
செவிட்டுப் போர்வையிலிருந்தும்
குருட்டுத் தூக்கத்திலிருந்தும் விடுபடாத தேசத்தில்
சட்டையுரிக்கும் சர்ப்பத்தின் உக்கிரத்தோடு
மண்ணுக்குள் புதைகிறேன்
யோனியில் ஊன்றிய கம்பின் உச்சியில்
குருதியின் நிறத்தோடு பறக்கும்
எம் விடுதலையின் பதாகை.

- கயர்லாஞ்சி நினைவாக

The Flag of Freedom

As the darkness of penury
spreads all over
the body of my village,
the night burns bright
like a fearsome traitor’s knife.
The sky was blue that day
and the stars were glittering
like fresh milk from a cow.
In my home’s courtyard
from which light’s been scooped
up in a cane basket, I’m stretched
on the floor, naked, and
my legs are tied up too.
As the perverse call to fuck
one’s brother sounds like
the night’s ritual chant in my ear,
louts drunk on hegemony’s black
fluids dig a pit in my vagina
and erect a fat pole in it.
A dance of caste frenzy gets
under way as I howl in pain.
My body is flung in the stream
of hate flowing out of the penises
of the exhausted dancers.
In a country not yet free
of the mantle of deafness
and the sleep of the blind,
I sink into earth with the fervour
of a serpent shedding its skin.
At the top of the pole
planted in my vagina,
the flag of our freedom shall fly,
painted in the colour of blood.

(In memory of Khairlanji: The Rape and murder of Priyanka)