വംശപുരാണം

സുകുമാരന്‍

പോയജന്മത്തില്‍ ഞങ്ങളെല്ലാം
കഴുതകളായിരുന്നത്രേ
അറ്റത്തു കൂമ്പാരം കൂടിയ വസ്തുക്കള്‍ക്കിടയില്‍
പൂപ്പല്‍ പിടിച്ച് പതുങ്ങിക്കിടക്കും
പഴയോലകള്‍ തെളിവ്.
അവരവരുടെ ഇരിപ്പും നടപ്പുംതന്നെ സാക്ഷി
എപ്പോഴും സത്യം നടുക്കത്തെ നടുക്കം കൊള്ളിക്കുന്നത്.
എങ്കിലും ഒരുവേള ശരിയായിരിക്കാം
കുതിരയായി മാറുംമുമ്പ്, നീക്കിവെച്ച ജന്മം
കഴുതയായി പരിണമിച്ചതുപോലെ.
പിശാചായോ ദൈവമായോ മാറുവതിനുമുമ്പ്
മനുഷ്യരായി വേര്‍തിരിക്കപ്പെട്ടവര്‍ നമ്മള്‍
പറഞ്ഞുകേട്ട അപ്പൂപ്പന്റെ
കണ്ടറിഞ്ഞ അച്ഛന്റെ
കണ്ടുകണ്ടു മടുത്ത എന്റെ
മുഖങ്ങളില്‍ തെളിയുന്നു
ഉപേക്ഷിക്കപ്പെട്ട മൃഗത്തിന്റെ ദുഃഖം
കണ്ണുകളില്‍ തളംകെട്ടി നില്‍ക്കുന്നു
ഒരു പാവം കണ്ണീര്‍.
ഒരുപക്ഷെ, ആ പഴയ താളിയോലകള്‍
ഉണ്മയായിരിക്കാം;
ഏഴാം കല*പോലെ എനിക്കും
അഞ്ചാം കലപോലെ തന്തയ്ക്കും
മൂന്നാം കലപോലെ മുത്തന്നും
കഴുതക്കൂന്‍ മുതുകുകളാണത്രേ
പഴയോരുടെ മൊഴി ഒരുപക്ഷെ സത്യമായിരിക്കാം...
മുത്തന്‍ ചുമന്നത് ഉപ്പുചാക്ക്,
തന്ത ചുമന്നതു പഞ്ഞിക്കെട്ട്,
ഞാന്‍ ചുമക്കുന്നതു മണ്‍ഭാരം.
ഞ‌ങ്ങളേക്കാളധികം ചുമടേറ്റിയാലും
കഴുതകളുടെ മുതുകില്‍ കൂനു വരുന്നില്ല.. എന്തുകൊണ്ട്?
...
*ഒന്ന്,മൂന്ന്,അഞ്ച്,ഏഴ് തുടങ്ങിയ ഒറ്റച്ചന്ദ്രക്കല കാണുന്നത് നല്ലത് എന്നു തമിഴ്നാട്ടിലെ വിശ്വാസം.

(മൊഴിമാറ്റം : വി.എം.ഗിരിജ)

வம்ச புராணம்    

பூர்வ ஜென்மத்தில் நாங்களெல்லாம்
கழுதைகளாக இருந்தோமாம்

பரண்பொருட்களுக்கிடையில்
பூசணம் பூத்துப் பதுங்கிக் கிடக்கும்
பழஞ்சுவடி ஆதாரம்
அவரவர்
இருப்பும் நடப்பும் அத்தாட்சி

எப்போதும் உண்மை
அதிர்ச்சியை அதிரச் செய்வது
எனினும் ஒருவேளை
சரியாகவும் இருக்கலாம்

குதிரையாக மாறும் முன்பு
விடுபட்ட  பிறவி
கழுதையாகப் பரிணமித்ததுபோல
பிசாசாகவோ கடவுளாகவோ மாறுவதற்கிடையே
மனிதர்களாகத் திரிக்கப்பட்டவர்கள் நாங்கள்

சொல்லக் கேட்ட பாட்டனின்
பார்த்துப் பழகிய அப்பனின்
பார்த்துப் பார்த்து அலுத்த என்
முகங்களில் தெரிகிறது
கைவிடப்பட்ட விலங்கின் துயரம்
கண்களில் ததும்புகிறது
வழிந்து விடாத  அப்பிராணிக் கண்ணீர்

எனவே
பழஞ்சுவடிச் சான்று ஒருவேளை
உண்மையாகவும் இருக்கலாம்

ஏழாம் பிறைபோல எனக்கும்
ஐந்தாம் பிறைபோலத் தந்தைக்கும்
மூன்றாம் பிறைபோலத் தாத்தாவுக்கும்
கழுதைக் கூன் முதுகுகளாம்

முதிர்ந்தவர்  வார்த்தை ஒருவேளை
மெய்யாகவும் இருக்கலாம்

பாட்டன் சுமந்தது பஞ்சுப் பொதி
அப்பன் சுமந்தது உப்பு மூட்டை
நான் சுமப்பது மண்பாரம்

எனினும்
எங்களை விட அதிகம் சுமந்தாலும்
கழுதையின் முதுகில் கூன் விழவில்லை,
ஏன்?

Myths of my dynasty

It seems we were donkeys
In our previous birth          

The fungus clad
Palm leaf manuscripts
Lying among those
age-old items in attic
is the source.
Every ones being
and current position
are the proofs.

Always truth
shakes the shock of your life.
However,
perhaps
it might be right

Just as a fetus congenitally
transmuting to a donkey
in case of a miss to be born a horse,
we have been manipulated
to be born as humans,
before being completely transformed
to either devils or Gods.

Visible in my own face,
that I get tired of seeing
again and again
Visible in the face of my father,
that I am well accustomed with
Visible in the face of my grandfather
that I have only heard of -
The plight of an abandoned animal
and
brimming in those eyes are
the innocent tears
that don’t drip ever

Perhaps
the ancient palm leaf manuscripts
might be true
We could have mule’s hunchbacks
like a
third crescent for grandpa
fifth crescent for dad and
seventh crescent for me

Perhaps
the word of the old
might be true

Grandpa carried cotton packs
Dad carried salt sacks
I carry sand bags

However
though they carry more load than us,
mules are not hunchbacked
Why?